[toggle title=”Willy Van Roy – LC Aalst” open=”no”]

[/toggle]

[toggle title=”Charles Leysen – LC Kortrijk” open=”no”]

In Memoriam Charles Leysen

[/toggle]

[toggle title=”Johan Jacobs – LC Denderleeuw Denderlions” open=”no”]

[/toggle]

[toggle title=”Charles Leysen – LC Kortrijk Leie” open=”no”]

Leysen Charles

[/toggle]

[toggle title=”Jean Depuydt – LC Brugge Zeehaven” open=”no”]

[/toggle]

[toggle title=”Ernest de Boever – LC Oudenaarde” open=”no”]

Rouwbrief 1510187- Louis Ernest De Boever

[/toggle]

[toggle title=”Chris Van Heghe – LC Geraardsbergen” open=”no”]

VAN_HEGHE_C._dubdub

[/toggle]

[toggle title=”Yves Legon – LC Kortrijk” open=”no”]

 

 

 

[/toggle]

[toggle title=”Jan Teerlynck – LC Torhout” open=”no”]

Teerlynck Johan mail

[/toggle]

[toggle title=”Gerard Neyt – LC Zelzate” open=”no”]

[/toggle]

[toggle title=”Toon Vancauwenberghe – LC Zwevegem” open=”no”]

 

 

 

inmemoriamtoon

[/toggle]

[toggle title=”Hans Byttebier – LC Kortrijk Leie” open=”no”]

 

 

 

In Memoriam Hans Byttebier

[/toggle]

[toggle title=”Leo De Vos – LC Ninove” open=”no”]

[/toggle]

[toggle title=”Eric Sonck – LC Aalst” open=”no”]

Beste Nicole en familie,

Vandaag nemen wij niet enkel afscheid van een echtgenoot, een vader en grootvader, maar ook van een Lionsvriend.

Eric werd Lion in 1995 en heeft sinds dan steeds pal gestaan achter het Lionsmoto, maar ook zijn levensmoto, We Serve.

Belangeloos, en met een ongebreideld enthousiasme, heeft Eric zich steeds ingezet voor de minderbedeelden en de hulpbehoevenden in onze samenleving. Eric bood steeds een luisterend oor en was, als verzoenende figuur, een zeer gewaardeerd lid van Lions Aalst.

Naast de vele functies die Eric in onze club heeft uitgeoefend, was hij bovenal de stuwende kracht achter de commissie sociale werken. Mede dank zij de inzet van Eric heeft onze club tal van sociale projecten kunnen steunen.

Wij herinneren ons Eric ook als peter van meerdere nieuwe leden, en als een heel actief en betrokken lid die zelden of nooit ontbrak op onze vergaderingen.

Eric, als Lionsvrienden zullen wij onze uiterste best doen om jouw gedachtengoed te laten verder leven en om de projecten, waarvoor jij je zo geangageerd hebt ingezet, niet te laten verwateren.

De leegte die Eric nalaat in onze club is onwaarschijnlijk groot, maar de herinneringen aan alle mooie momenten die wij samen hebben mogen beleven, zal dit gemis voor een deeltje helpen opvullen.

Beste Eric, het is voor ons allen een eer je als Lionslid te hebben gekend, maar het doet ons nog veel meer plezier je vriend te mogen noemen.

Eric, bedankt en het ga je goed.

[/toggle]

[toggle title=”Geo Penneman de Bosscheyde – LC Kortrijk Mercurius” open=”no”]

Maandag 15 september om 20.30h is Geo inslapen in de armen van zijn geliefde dochter Aurélie en in het bijzijn van zijn levensgezellin Karin Vandeveegaete. Hoewel het afscheid zeer recentelijk in het verschiet werd gesteld, viel het nieuws zwaar en overheerst verslagenheid en tristesse over dit veel te vroege afscheid. Een goede vriend sterft altijd te vroeg!

Geo vervoegde de Lions Club Kortrijk Mercurius kort na de oprichting in 1992 en is ononderbroken een zeer actieve vriend gebleken. Hij was dit jaar trouwens 2^de Vice Voorzitter gekozen om in principe de club voor te zitten 2016-2017.

Hij was een zeer gedreven man, getuige zijn lange lijst van lidmaatschappen, maar vooral een echt Lion. Hij was een zeer succesvol Radioloog met eigen praktijk in het Kortrijkse, die bracht hem als getogen Oostendenaar en halve Gentenaar naar Kortrijk in 1985. Maatschappelijk was hij zeer geëngageerd in de sociale commissies, raad van bestuur Voedselbank, project daklozen hulp Kortrijk, bestuurder vzw Korenbloem, gewezen OCMW raadslid te Kortrijk, en talrijke projecten in de Club. Tevens was hij een grote Estheet met vooral een passie voor architectuur, podiumkunsten, beeldende kunsten en diverse soorten muziek, kortom alles wat mooi was! Hij was ook een sportman vanaf zijn jeugd en is dit gebleven tot op zijn laatste momenten met tennis, hockey, golf, joggen en recent mountainbiken. Filosofisch was hij vrijzinnig, consequent tot op het laatste moment.

De rode draad in al zijn vele activiteiten was Vriendschap en Camaraderie, hij was onvoorwaardelijk trouw aan de vriendschap. Geo was ook een echte levensgenieter ttz het leven ten volle beleven. Op de vraag van zijn dochter Aurélie of hij ergens spijt van had, was het antwoord resoluut ‘ geen spijt’ of misschien toch iets… terugkijkend op zijn leven had hij misschien minder tijd in carrière en werk moeten steken en des te meer in de vele vriendschappen!

De uitvaartplechtigheid heeft plaatsgevonden op 20 september in het crematorium te Lochristi in aanwezigheid van de vele dierbaren en heel veel Lionsvrienden. Het werd een hoogst waardige plechtigheid met nostalgie voor wat voorbij is maar ook dankbaarheid voor wat Geo gegeven heeft, Geo-waardig. Een laatste toegift van Geo:

Als ik doodga

hoop ik dat je er bij bent dat ik je aankijk dat je mij aankijkt dat ik je hand nog voelen kan dan zal ik rustig doodgaan dan hoeft niemand verdrietig te zijn dan ben ik gelukkig.

Remco Campert

[/toggle]

[toggle title=”Robert Lambert – LC Izegem” open=”no”]

[/toggle]

[toggle title=”Joseph Casier – LC Roeselare” open=”no”]

[/toggle]

[toggle title=”Hugo Sintobin – LC Roeselare” open=”no”]

[/toggle]

[toggle title=”Willy Bartholomeus – LC Torhout” open=”no”]

 

Beste Lili, Peter en Dominique, Jérôme, Maxime en Vincent,

Geachte gemeenschap aanwezigen

Toen het bericht als een mokerslag tegen het hoofd, kwam, dat  Willy BARTHOLOMEUS overleden was, was het onmogelijk voor de voorzitter en oudste leden van onze Lionsclub nog maatregelen te nemen om hier aanwezig  te zijn.

Met grote spijt daarover vroegen ze de eer te brengen  aan WILLY,een charter- member, oud-voorzitter, zonevoorzitter van de zone 12, in 85 tot 86 en 86 tot 87.

Hij was nationaal gangmaker van de commissie leefsleutels en in deze functie gedurende 92-93 lid van het kabinet van de Lionsgouverneur en verantwoordelijk voor Quest.

Dit project heeft Willy geboetseerd. Hij kreeg het vertrouwen van een Bank om  met een groot bedrag dit  nationaal werk te rugsteunen en trok dan ter plaatse rond om zijn boodschap  in de clubs te verspreiden.

Ik mocht hem enkele keren vergezellen en stond te kijken naar de verbazingwekkende bezieling in zijn voordrachten, over de jeugd afhouden van drugs, samenwerkend met leerkrachten en de ouders, en leerlingen af te houden van  schoolverzuim en krachtpatserijen.

Willy was in onze club ook  de verantwoordelijke voor de actie “voedselbanken”. Hij zorgde met persoonlijke oproepen bij de leden dat de plaatsen bezet werden  door groepen Lions. De eerste inzamelingen waren een formidabel succes. Durven beroep doen op zelfverloochening en plichtbesef.

Zeer rechtlijnig op het doel afgaand, heeft hij  getoond wat “dienen” is.

Dit is uiteraard geen volledige omschrijving van wat WILLY was. We zullen onszelf nu betrappen, plots in de verleden tijd spreken. Hij was steeds aanwezig op jumelagereizen en aangenaam gezelschap. Hij heeft onze club ook  door zijn zoon een prachtige voorzitter geschonken.

WILLY was een onvoorwaardelijk goede vriend. Het was een sportief man verliefd op de bergen en rondtrekkend door Europa. Men moet evenwel in een woord kunnen zeggen wie iemand is: Daarvoor kies ik het woord  “gentleman”. Hij was niet alleen voornaam in de omgang, hij was een gentleman. Wij zullen dit beeld van hem in ons hart bewaren.

Adieu, wij moeten nu scheiden. Wij doen dit met eerbied en dank. Geachte familie, onze christelijke deelneming.

Hugo VANDEPUTTE charter member LC TORHOUT

[/toggle]

[toggle title=”Henri Braet – LC De Panne Westkust” open=”no”]

Henri trad tot de Lions toe in 1965. Het was de beginperiode van de club,  een euforisch tijd, waar alles nieuw en schitterend was. De clubleden  waren allen generatiegenoten, vrienden onder elkaar, in de kracht van hun leven. Binnen de lionsclub ontstond een echte vriendenkring met Carl, Casi, Jan, André, Alberic, Wilfried, Frans en zoveel anderen. In 1979 werd hij voorzitter van de club. Hij genoot van zijn voorzitterschap. Henri gaf leiding en instructies maar tevens was hij  de eerste uitvoerder ervan. Onder zijn voorzitterschap vierde onze club haar 25 jaar bestaan. Samen met de jumelageclubs van St Omer en Siebengebirge werd dit met glans  gevierd in de Oude Abdij in Lo.

[/toggle]

[toggle title=”Frans Verriest – LC De Panne Westkust” open=”no”]

Frans was één van de leden met de grootste anciënniteit in de club. Hij was een man van het eerste uur. Hij trad toe in 1961 en hij behoorde tot de pioniersgeneratie. Samen met Paul Simpelaere, Prosper Schittekat, Casi Fastenaekels, Jean Cosaert, Emile Wilbaux, Valentin Coucke, André Platteau en zoveel anderen hebben zij gestalte gegeven aan de club. Enkele jaren na zijn toetreding werd  hij voorzitter (1973-1974). Erna was hij lange tijd belast met het protocol in de club, een taak  die hij met zijn imponerende rijzige gestalte, nauwgezet , tactvol – gevoelig als hij was – discreet en efficiënt wist te vervullen.

[/toggle]

[toggle title=”ArmandDeSplenter  – LC Tielt” open=”no”]

Armand Desplenter

In Memoriam – Armand Desplenter – stichtend lid LC Tielt (opgemaakt door Willy Naert, lid LC Tielt – 20140421) Vandaag (Woe, 23/04/2014) nemen wij afscheid van onze vriend ARMAND stichtend lid van onze Lions club Tielt ‘Afscheid’: Reiner Maria Rilke beschreef het zo: Hoezeer heb ik gevoeld wat afscheid heet? Of ik weet : iets donkers dat je dreigen komt, Een gruwzaam iets dat wat men mooi verbond, Nog één keer toont en aanreikt en verscheurt. Dat gruwzaam iets, dat dreigende donker, dat zo maar op maandagavond 14 april Armand toch onverwachts van ons wegrukte kwam voor onze Lionsleden hard aan, temeer onze vriend Armand bij onze viering van vijftigjarig bestaan op 21 maart van dit jaar het uitzonderlijke ereteken Melvin Jones Fellow mocht in ontvangst nemen. Bij het overlijden van een vriend wordt een mens steeds opstandig, opstandigheid gevolgd door een zekere lethargie, lethargie gevolgd door een intens en vredig beleven van alle goede en ook minder goede momenten, herinneringen die blijven tot de cirkel gesloten wordt en wijzelf allen op onze beurt herinneringen worden voor anderen. Maar denk eraan: “Zij zijn niet waarlijk dood, die in ons harte nog verder leven” Armand was als mens een man die volkse betrokkenheid met een gentlemanlike houding kon vereenzelvigen. Hij had geëngageerde interesse voor wat er bij de mensen leefde. Armand toefde ertussen en kende ze goed. Als brouwer was hij door zijn cliënten erg gewaardeerd omwille van zijn eerlijkheid en correctheid en zijn prettige en vlotte omgang. Op hogere leeftijd was hij de bezieler van de kasteelbrouwerij De Dool alwaar het laatst gecreëerde streekbier zijn naam mocht dragen: “Armand”. Ook de vergaderingen van zijn Lions club waren hem heilig. Met Armand verliest onze club één van de pioniers voor wie engagement vanzelfsprekend was. Hij deed dit ook in de golfclub waarvan hij jarenlang lid was.  Bij ons in de Lions was hem niets teveel gevraagd, hij kende de problemen en wanneer de mogelijkheid er was om dienstbaar te zijn, dan was hij paraat en zette hij zich zonder bekommernis op uur of tijd in. Over al deze gaven lag ook een blij gevoel van durven genieten van wat de schoonheid van het leven ons te bieden heeft. Er was een blij gevoel, soms van plagende speelsheid en spelend plagen. Hij droeg vele mensen door zijn vriendschap……. Moge zijn vriendschap onze LIONS verder dragen. De aanhef  van het doodsbericht staat: “Degenen die ik liefheb verlaat ik om degenen die ik lief had te ontmoeten” Geen betere zinsnede kon er geplaatst worden, Armand gaat zich terug melden bij Anne-Marie waarvan hij zoveel heeft gehouden en zij al te vroeg is heen gegaan. Nu Armand ook uit jullie leven is weggevaren, durven wij hopen dat U zult kunnen verder leven vanuit de kracht die de herinneringen aan deze stralende figuur van Armand u zult blijven schenken. Tegenover dit heengaan, staan wij, leden van LIONS Tielt, weerloos. Wij danken Armand voor wat hij ons bracht. Wij verliezen, naar de termen van Rainer Maria Rilke, “ Ein schönverbundnes” dat in onze herinnering nooit zal vervagen Vaarwel goede vriend ARMAND, rust in vrede. En tot weerziens ooit aan de grote overzijde.

[/toggle]

[toggle title=”Wilfried Vancoillie  – LC De Panne Westkust” open=”no”]

Met u in gesprek gaan was niet alleen een genoegen, maar je leerde er altijd iets bij. Gij waart een intellectueel eerlijk man die met kennis van zaken, met overtuiging en met een eeuwige glimlach uw verhaal wist te brengen. Gij kende veel maar tegelijk besefte gij hoeveel gij ook niet wist.

Intellectueel hoogstaand, maar toch niet wereldvreemd. Gans uw leven had gij tussen de mensen gestaan. Gij kende de mens en de mensheid als geen andere, met zijn lijden en vreugde, met zijn liefde en haat, met zijn hoop en wanhoop, met zijn vallen en opstaan, met zijn trouw en onberekenbaarheid. Niets was u vreemd maar zelf beoefende gij wel de mooiste van al die gaven.

[/toggle]

[toggle title=”Christiaan Hanssens – LC Waasland” open=”no”]

[/toggle]

[toggle title=”Albert van Heck – LC Waasland” open=”no”]

[/toggle]

[toggle title=”Michel Vanden Bulcke – LC Tielt” open=”no”]

uitvaartMichel

[/toggle]

[toggle title=”André Herminaire – LC Ronse Renaix” open=”no”]

herminaire

[/toggle]

[toggle title=”Marc Van Laere – LC Ghent Seaport” open=”no”]

[/toggle]

[toggle title=”Jean-Pierre Deweer – LC Oudenaarde” open=”no”]

[/toggle]

[toggle title=”Jozef Feryn – LC Roeselare” open=”no”]

Josef werd geboren in Lo op 11 mei 1924 en overleed op 21 oktober 2013, halfweg zijn 90^ste levensjaar, in het AZ Delta, campus Wilgenstraat. Hij studeerde voor onderwijzer en daarna ook voor landmeter-expert, jobs die hij beide uitgeoefend heeft. Hij was verschillende jaren als landmeter actief in ‘de Congo’ en heeft daar allicht een stuk van zijn hart verloren gezien de manier waarop hij hiervan meermaals vertelde. De ‘troebelen’ rond de onafhankelijkheid noopten hem en zijn gezin er toe naar België terug te keren. Josef werd lid van de club in november 1971, intussen reeds meer dan 40 jaar. Vorig jaar mocht hij de ‘chevrons’ ontvangen. Hij werd een P-member in maart 2008. Hij was clubvoorzitter in het Lionsjaar 1985-1986. Binnen de club bewaren wij de beste herinneringen en erkennen wij hem vooral als muzikaal talent op de bijeenkomsten met LC Lüdenscheid. Hij was de fiere papa van 8 kinderen en opa van 12 kleinkinderen. Hijzelf was de oudste van een kroostrijk gezin van 14 broers en zussen. Ook op hogere leeftijd was hij nog steeds zeer leergierig en ‘bezig’ op verschillende vlakken. Namens de club bieden wij Christiane en de kinderen en kleinkinderen onze blijken van meeleven aan.

[/toggle]

[toggle title=”Juan ‘t Kint de Roodenbeek – LC Deinze” open=”no”]

Beste Lionsvriend Juan,   Deze keer ben je echt vertrokken en heb je afscheid genomen op een manier zo eigen aan jou, zoals we je dikwijls zagen vertrekken op het eind van de vergaderingen, zonder veel lawaai en in alle discretie. Je aanwezigheid was nochtans altijd zo prominent. Je dwong respekt af , maar zonder hoogmoed, in alle eenvoud. Eens men je beter leerde kennen ontdekte men een speelse humor,  een groot enthousiasme en leergierigheid. Een levensgenieter was je zeker en de deugd om te genieten van het  leven deelde je gul met anderen. Toen ik lid werd van onze Lionsclub was jij reeds jaren protocolmeester. Een funktie voor jou geknipt,  een taak die je met heel veel takt en gezag uitoefende. Hoe dikwijls heb je ons allen niet verrast met je spitsvondige uitspraken, je rake opmerkingen, je strenge boetes met een… knipoog. Je was een man met een uitmuntend taalgebruik,  een geboren spreker in beide landstalen en met een enorme uitstraling. Je engagement m.b.t. het Lionisme was meer dan loofwaardig. Uw club van Deinze beschouwde je als uw kind en je was enorm bekommerd om diens welzijn. Je stond aan de basis van die hoogdagen van het Lionisme. Eerst als voorzitter, later als Zonevoorzitter en vice-gouveneur van Lionsclub Belgïe. Je Melvin Jones Fellow werd de bekroning van uw inzet. Onvergetelijk was ook je onvoorwaardelijke gastvrijheid.  Bij verschillende gelegenheden stelde je uw prachtig kasteel ter beschikking van de Club. Recepties, concerten, nieuwjaarsbrunches om niet de schitterende beeldententoonstelling te vergeten in 1997. Maar ook voor minder aangename bijeenkomsten van de Raad der Wijzen bij die of andere moeilijke besprekingen en waar ook weer hier uw diplomatie en genuanceerde opinie dikwijls doorslaggevend was. Juan,  een grote mijnheer, altijd rechtop en waardig, zelfs toen de ziekte je begon te kraken, altijd goedgezind, vriendelijk, innemend,  een glas rode wijn in de hand,  uw witte smoking … zo kan ik nog uren verder gaan. Alleen maar mooie herinneringen en dat geeft ons hoop en vertrouwen bij dit droevig afscheid. Je zal een groot voorbeeld blijven voor ons allen en voor altijd verbonden blijven aan de club… Waarvoor onze oprechte dank. Graag wou ik nog afsluiten met deze mooie parabel die zo toepasselijk is. Er was eens een boom, een onbekende boom, Ergens langs de waterkant, Geplant niemand weet nog door wie. Hij leefde breeduit met veel takken. Hij droeg de forse stem van de wind of de doodse stilte van de avondlucht. ’s Winters was het leven kaal en koud en hield hij de hoop geklemd in jonge twijgen, die hingen te wachten op de nieuwe  lente. “Ga je gang”, knipoogde de voorjaarszon en dan herleefde zijn oude groene uitbundigheid. Zijn takken liepen weer uit en schoten vol bloesems, een lust voor het oog en als het zomer werd, wierp hij schaduw in het rond, gratis voor iedereen. Soms was hij een paraplu tegen stromende regen. Zo leefde die boom met al zijn takken, jaar in , jaar uit. Maar op zekere dag kwam er een man gewapend met een bijl. De takken hielden van schrik op met ruisen. De mooiste tak werd afgehakt, onherroepelijk. De man nam de tak meer naar huis. Het was nu een dode tak, voorgoed van het leven weggesneden. Straks zou hij vergeten zijn door de andere takken. Drie dagen later kwam de man terug en de boom werd windstil van angst. Wie treft het bittere lot vandaag De man ging aan de voet van de boom zitten en blies op de afgehakte tak, waarvan hij een blokfluit had gemaakt. Hij speelde een prachtige melodie en de boom verstond de klank. “Horen jullie mij?” zong de tak. “Ik leef anders, maar meer dan ooit” “Ik leef, ik fluit”

[/toggle]

[toggle title=”Mark Versele – LC Tielt” open=”no”]

Geneviève, achtbare familie en vrienden van  de heer Marc Versele. Als lid van Lionsclub Tielt, Probusclub Tielt en  de Koperen Passer Tielt, heb ik het voorrecht dit korte in memoriam te mogen uitspreken. Eerst en vooral bieden de voorzitters en leden van deze verenigingen U, Geneviève en uw  familie, nogmaals hun welgemeende  blijken van medeleven aan  bij dit dramatisch verlies. Het is met ontsteltenis en diepe verslagenheid dat wij het  onverwacht en plotseling overlijden van de Heer Marc Versele vernemen. De Heer Marc Versele, onze vriend Marc was een veelzijdige persoon. Belangrijk industriëel en zakenman, als gewezen voorzitter van de N.V  Versele-Laga  groep. Overtuigd Vlaming. We kennen hem als een man, die weinig rust heeft gekend. Denken was voor hem gelijk aan beslissen, durven en doen. Zoals hij was in zijn beroepsleven, zo was hij ook in de socioculturele verenigingen waarin hij zich heeft geëngageerd. Als voorzitter van Lionsclub en Probusclub heeft hij telkens een rijk gevuld, interessant en  origineel  programma afgewerkt; maar ook buiten het bestuur van deze verenigingen is hij actief blijven meewerken aan alle initiatieven. In zijn schaars bemeten vrije tijd kon hij genieten van zijn sigaartje, zijn zetel hij het haardvuur met een goed boek en mooie muziek, en natuurlijk de warme aanwezigheid en genegenheid van zijn echtgenote. Hij was ook, en vooral een familieman,een pater familias,  trots op zijn kinderen en zijn talrijke kleinkinderen,en bezorgd om gans zijn familie. Bekrompenheid heeft hij niet gekend. Hij hield zijn blik op gans de wereld gericht, ook reeds vooraleer  globalisatie gemeengoed is geworden. Zowel in zijn beroepsleven als in zijn vrije tijd heeft hij gans de wereld bereisd en opnieuw bereisd. Maar Marc was ook een Pallieter, een Bourgondiër, een Tijl Uilenspiegel. Hij had pretlichtjes in de ogen  als hij ons beloofde de geheimen te onthullen van een snode studentengrap die hij vele jaren geleden , samen met zijn kornuiten, had uitgevoerd: met name het ontvoeren van een bekend Brussels   beeldje. Marc was een stukje filosoof. In navolging van zijn vader hield hij van de volkswijsheid van oude spreuken. Bij een goed glas wijn kon hij er mij aan herinneren dat er meer oude drinkebroers dan oude dokters zijn. Ook uit de poëzie , vooral van Guido Gezelle maar zelfs van Johann Wolfgang Goethe , kon hij als geen ander zomaar  citeren. Uit gedichten,   en soms met een schalks en discreet belerend  vingertje, haalde hij wel eens een diepe gedachte naar boven. In juni 2013 nog hoorde ik hem, in de bergen van Süd-Tirol  uit Goethe’s  “Wandrers Nachtlied” ,  de volgende verzen voordragen ; misschien wel om ons een omfloerste  waarschuwing  te geven? Ueber allen Gibfeln ist Ruh, in allen Wipfeln spürest du kaum einen Hauch; die Vögelein schweigen im Walde, warte nur, En dan met het vingertje: balde ruhest du auch. Marc , ge blijft voor ons een vriend, een dierbare en vrolijke kameraad Met Guido Gezelle wens ik u: Rust in vrede, rust in vrede, u nog eens vaarwel gezeid, eer ik weg en thuiswaards trede, rust…. tot in der eeuwigheid. Amen.

[/toggle]

[toggle title=”Luc Hoornaert – LC Brugge Maritime” open=”no”]

[/toggle]

[toggle title=”Harry Mahieu – LC Waregem” open=”no”]

Met Harry Mahieu ( ° 1928 – + 14 juni 2013 ) verliest Lions Club Waregem een monument. Harry was charter member in 1961 en is heel zijn lionsleven actief lid gebleven. In de club, maar ook in zone en gewest  nam hij heel wat taken op zich. Hij was Melvin Jones Fellow en is eveneens kandidaat gouverneur geweest. Bovenal was hij een lion met de goede inborst : uiterlijk vertoon zinde hem niet; hij was kritisch maar loyaal, wat rebels maar zeer rechtschapen. Hij vond het zijn humane plicht om de mindergefortuneerden in de samenleving te helpen. Vandaar oa zijn levenslang engagement voor de Voedselbanken. Anderzijds was hij een drijvende kracht achter de jumelage met LC Arnsberg Sundern, conform de lionsdoelstelling : “ verstandhouding tussen de mensen /culturen crëeren , en ware vriendschap beoefenen “.  Hij werd daar uitvoerig voor gehononeerd in 2011 bij het 50jarig bestaan van de jumelage; Harry was een wijs en poëtisch man. De éminence grise van de club. Tot een maand voor zijn heengaan heeft hij de clubvergadering bijgewoond; hij was fier dat hij op de conventie april 2013  van zijn medelid aanwezig  kon  zijn. Met hem verliezen we een zielsgenoot en mentor. Hugo Delbeke

[/toggle]

[toggle title=”François Gillon – LC Kortrijk” open=”no”]

[/toggle]

[toggle title=”Yves Bekaert – LC Kortrijk Mercurius” open=”no”]

[/toggle]

[toggle title=”Michel De Meue – LC Ronse-Renaix” open=”no”]

Michel DE MEUE (° 11.05.1958 – + 15.04.2013) Lions Club Ronse-Renaix is in diepe rouw bij het verlies van onze goede vriend Michel De Meue, 9 jaar is hij lid geweest van onze club, niet zomaar een Lion maar een enthousiaste Lion. Michel was graag gezien, hoe kan het anders ? De warme, die lieve zachte mens, een man die kon luisteren. Wij zullen hem herinneren als een plezante vriend, altijd stipt en precies, ook in het zakenleven vandaar de naam van zijn bedrijf Precisie Mechaniek. In het begin van zijn ziekte ontwierp hij de Lions pin HAKUNA MATTA, deze fameuze pin bracht veel geld in het laatje ten voordele van de goede doelen van onze club. Het was een schitterend initiatief! Michel was ook de drijvende kracht voor het welslagen van de commissies Rothnacum en Gala event. Zijn Lionshart bloeide helemaal open binnen het Fonds Emile Cuvelier waar hij steevast als actieve en gedreven “peter” zijn studenten bijstond. Een zaak staat vast Michel De Meue was een Lions “pur sang”, een leeuw in hart en ziel. Hij was ook stichtend lid van de vriendenkring ’t Aperitiefke, een begrip in Ronse, een maand terug heeft hij samen met de vrienden het 30 jaar bestaan gevierd in de Brasserie Harmonie. Hij was ook Senator van de Jonge Kamer Ronse. In één woord, hij was polyvalent. Vreemd dat wij bij het overlijden van iemand, even tijd maken om stil te staan en te beseffen hoe ‘waardevol vriendschap” is, in ons kort bestaan in deze hectische en materialistische wereld. Wanneer zijn gezondheid achteruit ging heeft Michel gestreefd zoveel mogelijk, met veel moed, de Lions vergaderingen bij te wonen. Hij was er graag bij, gesteund door de niet aflatende zorg van zijn lieve en sterke echtgenote Nathalie. Dank aan Michel voor al wat hij heeft gepresteerd voor het Lionisme, steeds trouw aan ons devies WE SERVE. Wij wensen veel sterkte aan Nathalie, de kinderen en aan gans de familie. Herinner Michel niet in sombere dagen, doch herinner hem hoe hij was toen hij nog alles kon.   Dat hij nu rust in vrede. Wij zullen hem blijven gedenken. Adieu , beste vriend Michel. Je peter Jo Van den Daele

[/toggle]

[toggle title=”Frank Florin – LC Kortrijk Leie” open=”no”]

 

Aan Frank….

We zitten samen in de wagen…. Jij, Frank en ik We zijn onderweg naar één of ander buitenclubbezoek De eentonigheid van de snelweg vervaagt bij ons intens gesprek   Je hebt het over jouw drukke werk …de professionele beslommeringen Hoe alles zo moeilijk is geworden…. de druk op de internationale marktprijzen …  Je hebt het over het eventjes thuiskomen tussen twee buitenlandse zakenreizen….   Jouw slagvaardigheid doet me wegdromen naar de tijd dat ik je leerde kennen : De gedreven sportman, het succesvolle tennis, jouw gerenommeerde balvaardigheid; Ik denk ook terug hoe jij onder het peterschap van die andere sympathieke vriend Marc de rangen van onze club vervoegde….   We zitten nog steeds samen in de wagen…   Je vertelt me over jouw charmante Sabine …hoe ze jou bijstaat… Over je fijne kinderen …hoe ze zijn uitgegroeid tot flinke en mooie mensen.   Jouw vaardigheid als goede huisvader frappeert me en doet me eens te meer wegdromen: Hoe je ook jouw LIONS-club beschouwde als één grote familie.. Jouw fundamentele bezorgdheid dat de club te groot werd… Maar ook de finesse waarmee je, als een pater familias, de club op sleeptouw nam bij de viering van zijn vijfentwintig jarig bestaan.   We zitten nog steeds samen in de wagen…   Je haalt herinneringen op aan de kledij-inzamelingen, Hoe het logistiek allemaal klopte… Hoe de ganse club er deugd  aan beleefde ….   Ik verzink opnieuw in de mooie gedachte aan jouw immense sociale vaardigheid : De perfecte emanatie van een schitterende LION !   We zaten samen in de wagen, Frank… Want plotseling rij jij alleen van mij weg… ver weg…eindeloos weg….   Ik realiseer me dat ik de tijd niet kreeg om afscheid te nemen…. Ik realiseer me dat ik ineens alleen sta met die mooie herinneringen… Ik realiseer me vooral dat ik de tijd niet kreeg om je heel gemeend “dank je wel” te kunnen zeggen “Dank je wel “ voor alles wat je voor mij en voor ons allen hebt betekend.   Verdrietig, maar heel erkentelijk, zeggen alle vrienden van  L.C. KORTRIJK  LEIE  jou, één voor één :   VAARWEL FRANK

[/toggle]

[toggle title=”Nico Bostoen – LC De Pinte Millenium” open=”no”]

[/toggle]

[toggle title=”Etienne Raes – LC Ninove” open=”no”]

Precies 43 jaar geleden stond Etienne, als stichter, mee aan de doopvont van LC Ninove. Hij vervulde alle bestuurstaken binnen de club en  vertegenwoordigde ons als zone- en gewestvoorzitter. Dit als een bewijs van Etienne’s enorme dynamiek en toewijding enerzijds en van het onbeperkte vertrouwen van de leden in zijn vele kwaliteiten anderzijds. Het is dan ook volledig terecht dat Etienne de erkenning van “Melvin Jones Fellow” mocht ontvangen.. Niemand beter dan Etienne symboliseert het lionisme en zijn leuze “We Serve” teveel.   Alle taken die hij op zich nam werden perfect uitgevoerd.  Een gegeven woord brak hij nooit.  Hij was een intelligent man en bleef in alle omstandigheden steeds constructief.  Als een vergadering naar zinloos gepalaver evolueerde was hij meermaals de man die, rechtstaand en met de inleidende woorden “Beste Vrienden”…, gevolgd door een klare uiteenzetting, iedereen weer op het juiste spoor zette. LC Ninove lag Etienne nauw aan het hart.  De goede werking ervan en de verstandhouding binnen de club was voor hem primordiaal. Wij herinneren ons het voorbeeld van enkele jaren geleden toen Etienne een boete kreeg omdat hij enkele vergaderingen had gemist.  Iedereen weet dat als Etienne niet aanwezig was, daar een meer dan gegronde rede voor was.  De sportieve manier waarop Etienne op die bewuste vergadering dit kleine onrecht met een kwinkslag pareerde en gans de club daar bovenop nog eens trakteerde, getuigt van zijn immer positieve ingesteldheid. Sinds we onze vergaderingen starten of eindigen met een mop, was Etienne altijd bereid ons aan het lachen te brengen. We zijn Etienne enorm dankbaar voor al wat hij in ons midden heeft gepresteerd. Zijn heengaan zal een grote leemte nalaten, maar de herinnering aan hem zal ons blijven inspireren om in alle vriendschap onze sociale doelstellingen verder te realiseren. Bruno Longeval Voorzitter LC Ninove

[/toggle]

[toggle title=”Bernard Callens – LC Eeklo Meetjesland” open=”no”]

[/toggle]

[toggle title=”Albert Mottrie – LC Kortrijk-Leie” open=”no”]

 

In Memoriam Albert Mottrie (1934 – 2012) lid LC Kortrijk-Leie.

Na een lang gevecht  tegen de ziekte die hem al geruime tijd ondermijnde , heeft Albert Mottrie, ons bij het ochtendgloren op  Kerstdag 2012 verlaten. Albert was er bij toen LC Kortrijk- Leie in 1978 boven de doopvont werd gehouden, en was ook voorzitter van de club in ‘91. Maar bovenal was hij de grote founding father van het  jaarlijkse Nieuwjaarsgebeuren van onze club,  het grote Kreeftenfestival , dat  alle clubleden en Lionsdignitarissen van het district 112 A kort na Nieuwjaar verenigt , in een  bijzonder warme en amicale sfeer, een sfeer die  Albert eigen was en dan ook op dit gebeuren obligaat is afgeweekt. Ook na zijn professionele loopbaan bewees Albert, onvermoeibaar en gedurende lange jaren zijn sociale ingesteldheid als vrijwillig medewerker in de Voedselbank. Toen het voortschrijden der jaren hem verplichtten de fakkel door te geven aan jonger leden, bleef hij op de vergaderingen vaak aanwezig en en was hij er steeds een aangename en ook vurige verschijning. Albert was een gevoelsmens, sentimenten waren bij  hem steeds intens, en  er kolkte steeds emotie in alles wat hij deed, en in alles wat hij zei. Hij was nooit verlegen om op zijn zo eigen gedreven wijze, het woord te nemen, en zijn overtuigingen met verve te verdedigen, hij hield van polemische commentaren,en zijn tussenkomsten lieten niemand onverschillig. Albert was daarnaast praatgraag, goedlachs, een gesprek met hem was nooit haperend, steeds intens, vaak gelijk aan het drinken van een frisse pint schuimend bier in één teug zo door de keel gegoten. Zijn  aanstekelijke humor, zijn immer joviaal en energiek contact, zelfs toen de ziekte hem  voor het eerst tot struikelen had gebracht, zouden velen hebben doen twijfelen  aan zijn eindigheid . In zijn ogen vonkte immers steeds energie en vechtlust, zelfs toen een opeenvolging van verwikkelingen ongenadig verder op hem inbeukte. Velen onder julie hebben hem goed gekend, en wij danken hierbij heel wat mensen en vrienden, die aan onze club hun medeleven hebben betuigd bij zijn heengaan. Albert Mottrie était membre de notre club LC Kortrijk -Leie de la première heure. Après un long combat contre la maladie qui le minait depuis plus d’un an, il nous a quittés  le jour de Noël . Albert était surtout le fondateur du festival du Homard, un évènement qui  réunit chaque année en janvier de nombreux membres des clubs du district 112 A, ainsi que beaucoup de nos amis francophones des régions de Mouscron, de Tournai, de Pecq et de Mons. Albert était fort estimé de ses amis et  sera regretté par tous ceux qui l’ont connu. Il nous laissera le souvenir d’un homme jovial avec beaucoup d’énergie et de fougue et un humour qui se communiquait facilement.

[/toggle]

[toggle title=”Jean-Claude Vanden Berghe – LC Ronse-Renaix” open=”no”]

IN MEMORIAM Jean-Claude Vanden Berghe  LC Ronse-Renaix Geboren te Gent op 10 april 1961 Overleden te Ronse 18 november 2012 Beste Lionsvrienden, Met grote droefheid melden wij het overlijden van onze vriend Jean-Claude Vanden Berghe op 18 november 2012. Sinds 2000 was Jean-Claude  lid van onze club, gewaardeerd en geliefd door allen. Hij zal ons bijblijven als de eeuwige plezante, die ons allen zo dikwijls aan het lachen bracht door zijn speelse manier van optreden alsook de vrolijke noot tijdens en na onze bijeenkomsten. Als bedrijfsleider van Hermes vervaardigde hij lekkere pralines die trouwens sterk gewaardeerd werden door vele Lions , niet in het minst door onze twinnings clubs uit Polen en Duitsland aan wie hij ze graag schonk. Jean-Claude was steeds bereid om in te springen waar nodig.  Ons archief wist zich te ontplooien door het ter beschikking stellen van een ruimte in zijn bedrijf. Mede hierdoor ligt hij aan de wieg van ons rijk Lionsarchief. Jean-Claude, je plotse heengaan laat ons achter met vragen, je gulle lach en je fratsen met een leegte. Wij zullen je missen, we blijven de ontelbare mooie momenten koesteren en behouden voor altijd plaats in ons clubgeheugen. Vaarwel mijn vriend. Rust in vrede Je peter, Geert Haentjens

[/toggle]

[toggle title=”Christian Vande Vyvere – LC Tielt” open=”no”]

Geachte familie, geachte vrienden en kennissen, rouwend om het plotseling overlijden van de heer Christian Vande Vyvere. Als voorzitter van Lions Club Tielt neem ik deze gelegenheid te baat om afscheid te nemen van een goede vriend, en ons medeleven aan zijn echtgenote en familie te betuigen. De natuur heeft ons immers niet de gelegenheid gegeven afscheid te nemen tijdens het leven. Christian was lid sinds 1963 en heeft samen met Lions Club Tielt de aanzet gegeven om Mivalti, een instituut voor mentaal minder valide personen, te steunen, en dit zowel financieel als administratief. Een stevige start voor deze steun was o.a. zijn zeer succesvol “Martin Gray”- evenement. Een initiatief waarvoor hij trouwens internationale Lions erkenning heeft gekregen onder de vorm van de zo gewaardeerde “Melvin Jones Award”. Binnen de Lions, maar ook daarbuiten via zijn uitgebreide netwerk, heeft hij zijn engagement voor de minder valide mens, brandend gehouden, zodat Lions Club Tielt, maar intussen ook andere service clubs, belangrijke sponsors zijn gebleven of geworden om waardevolle en duurzame investeringen te realiseren. Christian, ge waart een man uit één stuk, een sterke persoonlijkheid; men kon u niet verkeerd begrijpen: ge benoemde de zaken rechttoe rechtaan. Toen uw gezondheid langzaam achteruit ging zijt ge toch onze vergaderingen blijven bijwonen, hierbij recht gehouden door de niet aflatende zorg van uw sterke vrouw Françoise. Ge hebt uw ziek zijn als een sterke man gedragen, een boom voorbestemd om staand te sterven. Christian, ge waart een goede vriend , en een groot Lion.” We Serve” staat dan ook in uw hand geschreven. Uw realisaties voor de zwakkeren zullen een blijvende herinnering zijn aan uw niet aflatende inzet. Bedankt!

[/toggle]

[toggle title=”Ronny Goethals – LC Damme-Zwin” open=”no”]

Lionslid Ronny GOETHALS godvruchtig overleden te Knokke-Heist op  01 juli 2012 Veel te jong om ons te verlaten! Het blijft voor ons, Lionsclub Damme-Zwin, een verslagenheid en een vaststelling van nietigheid tegenover de natuur. Het betekent een verlies van iemand die ons Lions zeer dierbaar was. Het voornaamste is dat de mooie ogenblikken met hem doorgebracht verder in onze herinneringen zullen blijven. Ronny was een man uit één stuk, bruisend van dynamisme en zeer gewaardeerd door allen, zowel professioneel als in het verenigingsleven. Als Stichtend Lid en Melvin Jones Fellow was Ronny een gedreven kracht achter al wat fundraising in onze Club was, in het bijzonder ons jaarlijks concert . “Enkel door fondsen te verzamelen kunnen wij onze Sociale Initiatieven halen” was zijn slogan. Dank je Ronny wij hebben door jou vele projecten in het kader van “We Serve” voor onze Gemeenschap kunnen realiseren. Verder vergeten wij ook niet jouw persoonlijke inzet, niet door allen gekend, voor het lenigen sociale noden buiten het Lionsgebeuren. De “vriendschap en de goede verstandhouding” binnen onze Club waren voor hem primordiaal en verjonging van onze rangen een verrijking. Zijn gedachtenis kan enkel geëerd worden door zijn voorbeeld te volgen en zijn doortastendheid te evenaren in de verdere ontplooiing van nieuwe initiatieven door onze Club. Mogen wij dan ook de herinnering aan Ronny levendig houden als een voorbeeld van grootheid in de eenvoud. Hij was en blijft een “ware vriend” die wij zullen missen. Hij zal steeds verder in ons geheugen blijven en deel uitmaken van Lionsclub Damme-Zwin die hij heeft helpen oprichten. Vergeet niet dat Ronny ergens, op een onbepaalde plaats in de toekomst, op een onbekend ogenblik op ons zal wachten. Frans Lammens, secretaris Lionsclub Damme-Zwin

[/toggle]

[toggle title=”Jacky Vandeghinste – LC Oostende” open=”no”]

[/toggle]

[toggle title=”Guy Dewaele – LC Roeselare” open=”no”]

Waarde Lionsvrienden

Het is onze droeve plicht U het overlijden te melden van onze vriend Guy Dewaele, op woensdag 20 juni 2012 zeer onverwacht overleden in Thuin. Namens de Lionsvrienden, dichtbij of door omstandigheden verder weg, wensen wij ons diepe medeleven te betuigen aan allen die treuren bij het overlijden van een vriend. Inzonderlijk gaan onze gedachten naar zijn echtgenote Bie en de kinderen. Met verstomming vernamen wij het trieste nieuws. Met pijn, ongemakkelijk, triestig, spijtig, onmachtig, … zo voelen wij ons bij zijn al te plotse afscheid. Ook opstandig en verslagen: waarom Guy, waarom nu en waarom zo vroeg, er waren nog zoveel plannen en er was nog zoveel te doen …? Guy, zorgzame en liefhebbende echtgenoot, fiere vader en trotse opa, goeie vriend, bron van inspiratie, eerlijk en vastberaden, leergierig en recht door zee, een voorbeeld voor ons allen, een luisterend oor, … Guy werd lid in december 1987 en werd gepeterd door wijlen Leon Vanden Bulcke en Dries Clement. Hij werd reeds in het Lionsjaar 1990-1991 clubvoorzitter. Jarenlang stelde hij zich vrijwillig verantwoordelijk voor de culturele activiteiten van de club, dit in samenwerking met echtgenote Bie. ‘Guy-en-Bie’ een begrip binnen de club voor een geslaagde culturele activiteit. Ook fungeerde hij meer dan regelmatig als ‘huisfotograaf’ en kort geleden was hij nog de auteur van het Roeselaarse deel van het ‘smoelenboek’ van onze zone. Tevens was hij de stille drijfveer achter de club-champagne-activiteit. Guy tekende present voor alle vergaderingen en alle activiteiten. Professioneel was hij net een jaar op rust als vasculair chirurg. Sindsdien was hij intens bezig met wat hem reeds langer interesseerde. Naast gezin en familie in de eerste plaats en cultuur in het algemeen had hij bijzondere aandacht voor fotografie, wijnbouw, mechaniek en oldtimers. Deze interesses evolueerden naar passies. Leergierig als hij was wou hij wat hij ondernam degelijk onder de knie hebben. Wij zijn dankbaar omdat wij het geluk hadden dat Guy ‘onze’ vriend was. Hij is ons voorgegaan maar wij sluiten hem blijvend in ons hart. Wij bidden om steun en sterkte bij zijn afscheid.

[/toggle]

[toggle title=”Marcel Dewaele – LC Oostkamp” open=”no”]

Waarde Lions vrienden, De Voorzitter Roland Watteyne en het bestuur van Lions club Oostkamp melden u dat op zondag 5 augustus 2012 omstreeks 1600 uur hun innemende Lions vriend Marcel Dewaele zachtjes is ingeslapen na een moeilijke periode van hartfalen. Hij laat een weduwe na Guiseppe , kinderen en verschillende kleinkinderen. De begrafenis had plaats op zaterdag 11 augustus 2012 om 1100 uur in de St-Pieterskerk in het centrum van Oostkamp. Met vriendelijke Lions groet, Philippe De Wulf – Secretaris

[/toggle]

[toggle title=”Jean Loontjens – LC Roeselare” open=”no”]

Jean is stichtend lid van LC Roeselare. Hij was voorzitter in het Lionsjaar 1965-1966 en was daarna gedurende meerdere jaren onze gewaardeerde en discrete maar talentvolle protocolchef. Dienstbaarheid stond hoog en met grote letters in zijn vaandel. Jean was de schoonbroer van wijlen onze leden Henri Jonckheere (de autobusbouwer) en Pierre Soubry (de pastaman) en was Melvin Jones Fellow. Ziekte weerhield hem de laatste jaren van het actief lidmaatschap en waardoor hij zijn greep op de realiteit verloor, hij werd priviliged member.

[/toggle]

[toggle title=”Henri Van Keer – LC Ninove” open=”no”]

Diep bedroefd melden de voorzitter en de leden van Lions Club Ninove U het overlijden van hun vriend  Henri VAN KEER Geboren te Denderleeuw op 22 juni 1928 Overleden te Liedekerke op 1 mei 2012 De leden van LIONS CLUB NINOVE zijn hun vriend bijzonder dankbaar voor de vele jaren van inzet, de talrijke sociale initiatieven en vooral de echte vriendschap die zij van hem en zijn familie mochten ontvangen. De plechtige uitvaart heeft plaats in de Onze Lieve Vrouw Boodschapkerk te Liedekerke – Ommegangstraat (Muilen) op zaterdag 5 mei om 10 uur. Begroeting in de kerk vanaf 9 uur 30.

[/toggle]

[toggle title=”Dirk Van Sande – LC Dendermonde” open=”no”]

Met verslagenheid heeft LC Dendermonde afscheid genomen van een jong lid, Dirk Van Sande. Zijn dankbaarheid en gedrevenheid om zijn omgeving te steunen heeft hij zelf verwoord in een afscheidstekst : ALS JE Als je Myriam of de kinderen ziet, hou je dan niet in om naar hen toe te gaan. Zodat ik er dankzij jou voor hen kan zijn. Alsof we elkaar terug ontmoeten. Dus, doe hen dan mijn groeten en bedank hen nog maar eens voor het allermooiste wat ik ooit heb gekregen :geluk dat zij er voor mij waren. Als je met twee, met je vereniging of club al lachend of serieus verenigd bent, zoals we vroeger uren sleten. Weet dan dat ik er graag was bijgeweest. Want – al zeg ik het zelf- humor en enige diepzinnigheid waren mij niet vreemd. Als je ‘s morgens je ogen opent en de zon is niet van de partij, wacht dan niet op de volgende dag want hoeveel zal je er nog krijgen? Ik heb nooit teveel voor mij uitgeschoven, gedaan wat ik niet laten kon. Wel ervoor zorgen dat je niet vergeet te genieten. Da’s best. Dirk Van Sande

[/toggle]